Przedmioty pełne wrażeń

Sylwetki: Eleni Petaloti i Leonidas Trampoukis

Zdjęcia: ED PEERS, CHARLIE SCHUCK, BROOKE HOLM

Publikacja: Label #40

Duet architektów Eleni Petaloti i Leonidasa Trampoukisa udowadnia, że przez życie najlepiej idzie się w parze. Urodzeni w Salonikach w Grecji oraz wzbogaceni o to samo wykształcenie – w Aristotle University w Salonikach, École Supérieure d’Architecture de la Villette w Paryżu i Columbia University w Nowym Yorku – jednomyślnie i konsekwentnie dążą w tym samym kierunku. Zarówno zawodowo, jak i prywatnie.


Eleni Petaloti i Leonidas Trampoukis wielokrotnie byli nagradzani za śmiałe realizacje dla swoich klientów pod szyldem studia LOT. Pracownię Objects of Common Interest stworzyli spragnieni większej wolności twórczej oraz nieco szybszego przejścia od szkicu do realizacji. Studio stało się polem do eksperymentów z formą i materiałem przy tworzeniu wyjątkowych przedmiotów, mebli i instalacji. Zbieżny rys kulturowy i spójność doświadczeń życiowych sprawiły, że przez prace duetu przemawia synergia koncepcji i stylu. Przedmioty, które tworzą, cechuje staranna praca nad bryłą i jej for- ma – geometryczna, często nawiązująca do klasycznej. Harmonizuje ona z kolorem, a przede wszystkim materiałem, który projektanci wykorzystują w sposób całkowicie zaskakujący i budzący wiele sensorycznych wrażeń.

Na sposoby wytwarzania przedmiotów w dużej mierze wpływa szacunek twórców do tradycji rękodzielniczych, które wiążą się z ich greckim pochodzeniem. Przy produkcji mebli i przedmiotów współpracują z wybitnymi znawcami danej materii, np. ateńskim rzemieślnikiem, którego rodzina od siedmiu pokoleń specjalizuje się w pracy z marmurem, czy z producentem ręcznie tworzonych wyrobów z akrylu, który od ponad 30 lat zajmuje się tym materiałem w swoim studiu na Long Island. Doświadczenie mistrzów rzemiosła przekłada się na wysoką dbałość o detale i pozwala wzmocnić wrażeniowość projektów duetu. Abstrakcyjne zestawienie marmuru, szkła i akrylu w stolikach, miedziane lustra na obłych podstawach z betonu komórkowego czy ciężka, geometryczna forma fotela stworzonego z lekkiej i miękkiej pianki to tylko niektóre przykłady, jak Petaloti i Trampoukis nawiązują dialog ze zmysłami swoich odbiorców.

 
 
Previous
Previous

Spełniony sen Tarkowskiego

Next
Next

Dom uratowany od zapomnienia